به گزارش «سراج24»، یکی از سوالاتی که ممکن است ذهن هر مسلمانی را به خود مشغول کند این است که با وجود ثوابهای بیشماری که روایات و احادیث برای بیماری، مصیبت و فقر برشمردهاند، پس چرا ما باید برای سلامتی، شفا و توسعه رزق خود دعا کنیم؟ آیا اگر در همین حال بلا بمانیم برای مان بهتر نیست؟
پاسخ این سوال را از حضرت آیتالله کمیلی خراسانی، از اساتید عرفان حوزه علمیه و شاگرد برجسته جناب سیدهاشم حداد(ره) جویا شدیم.
حضرت آیتالله کمیلی در گفتگو با «سراج24» اظهار داشتند: باید به این نکته توجه داشت که مقربان درگاه خداوند بلا را از جان و دل میخرند، ما نیز اگر بلایی به سراغمان آمد باید از آن استقبال کنیم و بدانیم که "هرکه در این بزم مقربتر است جام بلا بیشترش میدهند".
ایشان در ادامه با اشاره به حکمت بلایایی که انسان در مسیر زندگی با ان رو به رو است، گفتند: « در حدیث آمده است که خداوند متعال میفرماید :" ان من عبادی المومنین من لا یصلحه الا الغنی و لو صرفته الی غیر ذلک لهلک و ان من عبادی المؤمنین من لایصلحه الا الفقر و لو صرفته الی غیر ذلک لهلک ( یعنی برخی از بندگان مومن من اصلاح نمیشوند جز با غنا و اگر غیر آن به آنان داده شود هلاک میشوند، و برخی دیگر از بندگان مومن اصلاح نمیشوند مگر با فقر که اگر غیرآن به آنان داده شود، هلاک میشوند). بنابراین بعضیها آزمایششان در فقر است، برخی در غنا، برخی مانند آمیرزا علی قاضی(ره) طبق فرموده خودشان، بلایشان در فقر است و برخی مانند سیدهاشم حداد، آزمایش آنها در مادر زن انها است( جناب سیدهاشم حداد(ره) مادر زن بسیار بدخلقی داشتند که ایشان را آزرده میکرد) برخی بلایشان در زنشان و برخی زنان بلایشان در مردانشان است. باید توجه داشت که بلایا موجب ساخته شدن انسان میشوند.
ایشان در ادامه تاکید کردند: پس ما نیستیم که تشخیص میدهیم مصلحت ما در چیست، ما نباید برای خداوند تعیین تکلیف کنیم، ما باید خودمان را تسلیم حق کنیم.
حضرت آیتالله کمیلی در بخش دیگری از بیاناتشان با تاکید بر اینکه "ما ماموریم که طق سنت ائمه از خداوند عافیت بخواهیم" افزودند: روزی در محضر امام صادق (ع) جمعی از شیعیان گفتند " ما از خدا بلا میخواهیم"، اما امام صادق به انها فرمودند: "از خداوند بلا نخواهید، عافیت بخواهید".
آیتالله کمیلی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه "آیا دعا کردن، تعیین تکلیف کردن برای خدا نیست؟" اظهار داشتند: «خیر. اینگونه نیست. ما در ادعیه داریم که حتی نمک سفره خود را از خدا بخواهید. ما باید حاجاتمان را به خداوند عرضه کنیم اما نباید اینگونه باشد که برای خدا تعیین تکلیف کنیم که این حاجت باید در فلان موعد مقرر برآورده شود، یا حتما باید در دنیا استجابت شود، اینها مربوط به تدبیر خداوندی است. بندهای که برای خدا تعیین تکلیف کند و اصرار کند که حاجتش باید در زمان و مکان مشخصی استجابت شود، گستاخی کرده، از دایره بندگی فراتر رفته و پا را از گلیم بندگی درازتر کرده و مستحق نتبیه و تادیب است.
آیتالله کمیلی در پاسخ به این سوال که "آیا سلامتی لازمه سیر و سلوک است و آیا بیماران و کسانی که مبتلا به بیماری لاعلاج هستند، از توفیق سیر و سلوک محرومند؟"، اظهار داشتند: خیر. بیماران حالت تضرع و انابه دارند، هر یک "الله" انان در بستر بیماری یک عبادت به شمار میآید. اگر بیمار بتواند نیتش را تصحیح کرده و آن را برای خدا قرار دهد، در همه حال در حال پرستش خدا قرار میگیرد و خود همین بیماری یک تربیت روحی برای او قرار میگیرد که باید بیماران خداوند را بخاطر آن شکرگذار باشند و با دل و جان از آن استقبال کنند و بگویند "خداوندا تو را بر این بیماری سپاسگذاریم که میتوانیم با آن به تو برسیم و طی منازل معنوی کنیم".
آیتالله کمیلی، استاد عرفان حوزه علمیه در پایان خاطرنشان کردند:«این را باید توجه داشت که مریض در بستر بیماری در حال انقطاع، ابتهال و گریه و زاری به درگاه خداوند قرار دارد که این حال خوشی است که نصیب او شده چرا که عدهای در همان زمان به غرور عافیت گرفتار آمدهاند».
منبع:seraj24.ir