نگاه های سلیقه ای در بحث فرهنگ دیده می شود

 

یحیی دهقانی، فعال فرهنگی استان هرمزگان در گفتگو با « سراج24» گفت: در فرهنگ متاسفانه نگاه‌های سلیقه ای دیده می شود و کار سیاسی و گذرا آسیب های جدی و دامنه دار را در بلند مدت به ارمغان می‌آورد.

وی افزود: فرهنگ یک امر بلند مدت است و ما به عنوان فعال فرهنگی باید این را در نظر داشته باشیم.

این فعال فرهنگی با توجه به عمومی و گسترده بودن فضای فرهنگی اظهار داشت: ما فعالان فرهنگی شاید در جایی باشیم و تحولات فرهنگی را به دلیل عدم حضور در آن فضا درک نکنیم و آن را درجه دو بدانیم و مهم نپنداریم اما باید از به یاد داشته باشیم که تغییرات فرهنگی معمولا از بخش های کوچکی که جامعه به آن حساسیت کمتری دارد آغاز می شود و وقتی که متوجه شدیم دیگر کار از کار گذشته است.

وی ادامه داد: ما باید دنبال تحلیل شرایط بوده و هوشیار باشیم و بازخورد رفتارهای دولت را در جامعه دنبال کنیم.

دهقانی در پایان خاطرنشان ساخت: چه قدر خوب می شد اگر برای فعالان فرهنگی دوره هایی آموزشی در مقوله هایی چون اصول راهبردی فرهنگ انقلاب اسلامی وسندهای بالادستی فرهنگی کشور گذاشته میشد تا مدیران موسسات و مدیران فرهنگی یک اصول مشترک داشته و فضای کلی قانونی و حقوقی را درک کنند.و در دراز مدت خود را ملتزم کرده و اگر نواقصی نیز مشاهده می شود برای اصلاح انتقال دهند.

منبع:seraj24.ir

 

سید شهیدان اهل قلم

آقا سید بلند شو. تو را به خدا بلند شو.برای چند لحظه هم که شده، فکه را رها کن و مهمان ما شو. دوباره پشت میز تدوینت بنشین و روایت کن اما این بار نه سراغ بچه های جنگ برو و نه از محرومیت بشاگرد و بلوچستان بگو.

آقا سید روایت کن، روایت کن این روزگار را، فتح کن دلهای ما را. روایت کن از سستی ها و غفلتهای ما. بگو ما را چه شده است که روزگار، به بازیمان گرفته و اسیر نان و میز وشکم و صندلیمان کرده.

روایت کن از نفس پرستیمان. بگو چرا نمی توانیم مثل خودت هر چه راکه حدیث نفس باشد، ننویسیم و دیگر از خودمان سختی به میان نیاوریم.

روایت کن از فراموشیمان. بگو که چه زود پا برهنه ها یادمان رفت. ساده زیستی و قناعت یادمان رفت. چه زود قبح کاخ نشینی برایمان شکست. مرد روزهای سخت نبودن برایمان شکست. آوینی، ای راوی فتح، باز هم روایت کن. اصلا بگو معنای ولی را. هجی کن سرباز ولایت بودن را. بگو مگر نفس امام با تو چه کرد که کامران آوینی روز های دانشکده هنر، شد سید مرتضی آوینی. برایمان بگو که چرا رهبرمان خود را بزرگترین داغدار از دست دادنت می دانست.

روایت کن، تو روایت کن از اهتزاز پرچم لا اله الا الله بر قلل رفیع کرامت و بزرگواری. از احقاق حقوق مستضعفان در جوامع بشری از تشکیل بسیج جهانی. آقا سید بعضی هایمان دین فروشی و وطن فروشی را که خوب یاد گرفته ایم اما تو از ایستادگی و مقاومت در برابر تمدن غرب و روشن فکر نما برایمان روایت کن.

دلمان لک زده تا دوباره مقاله بنویسی ودودمان سینمای روشنفکری را به باد دهی. انگار باز خود باید روایت کنی از جنگ. از پیوند جدا نشدنی کفر و مبارزه. راستش خیلی ها می کوشند تا موزه های جنگ را بزرگ و بزرگ تر کنند. بلند شو، بلند شو.

با آن صدای آسمانیت یکبار دیگر بگو:
زندگی زیباست اما شهادت از آن زیبا تر است.

آقا سید روایت کن. روایت کن این روزگار را ،فتح کن دل‌های ما را.